I tym sposobem mamy nadzieję, że zdołaliśmy przypomnieć Wam większą część bohaterów;)
Smerfy
Niezapomniana bajka z dzieciństwa;)
czwartek, 10 stycznia 2013
wtorek, 8 stycznia 2013
Smerfy na wielkim ekranie!! ^^
Przygody uwielbianych przez wszystkich Smerfów - tym razem na dużym ekranie. Uciekając przed Gargamelem, Smerfy przedostaną się przez magiczny portal do dziwnego świata, niepodobnego do niczego, co do tej pory widziały: do Nowego Jorku. To jednak nie koniec ich przygód – w tym całkowicie nowym dla siebie świecie muszą zrobić wszystko, co w ich mocy, by jak najszybciej odnaleźć drogę powrotną do domu. Cały czas tropi ich odwieczny wróg – Gargamel, któremu przez lata nie minął gniew i nie spocznie, aż na dobre nie rozprawi się ze smerfami.
Zachęcamy do obejrzenia filmiku promującego;);) koniecznie zobaczcie całość!:)
A jak wyglądają smerfy?
Są niebieskie o budowie ciała podobnej do człowieka, "wzrostu trzech jabłek", ale posiadają proporcjonalnie większe głowy i wydatne nosy oraz krótkie zaokrąglone ogonki. Ubierają się w białe spodenki połączone z butami, z wycięciem na ogonek, oraz białe czapki frygijskie.
Pod czapką nie posiadają włosów na głowie (z wyjątkiem smerfetki). Uzyskują pełnoletność w wieku 118 lat.
Są nieśmiertelne dzięki Kamieniowi Długowieczności. Małe smerfy przynosi bocian.
Zbierają między innymi smerfojagody. Dużo czasu spędzają przy naprawianiu tamy, która chroni ich wioskę przed strumieniem.
Pod czapką nie posiadają włosów na głowie (z wyjątkiem smerfetki). Uzyskują pełnoletność w wieku 118 lat.
Są nieśmiertelne dzięki Kamieniowi Długowieczności. Małe smerfy przynosi bocian.
Zbierają między innymi smerfojagody. Dużo czasu spędzają przy naprawianiu tamy, która chroni ich wioskę przed strumieniem.
A jak się sprawy mają w bajce?
Pewnego razu czarownik Gargamel stworzył sto małych, niebieskich stworków, nazwanych Smerfami. Od tego momentu usiłuje schwytać je, a następnie przyrządzić z nich pyszny posiłek.
Smerfy zamieszkują Wioskę Smerfów, a każdy z nich ma swój własny domek w kształcie muchomora. Tylko Smerf Dzikus mieszka w lesie. Naczelnym dowódcą Smerfów jest Papa Smerf , który ma już ponad 534 lat i Dziadek Smerf.
Do młodszego pokolenia należy Smerfuś oraz Smerfiki (Sasetka, Nat i inni). Drugą, i ostatnią, kobietą w Wiosce jest Smerfetka, stworzona początkowo przez Gargamela w celach szpiegowskich, obecnie całkowicie po stronie Smerfów (oczywiście dzięki Papie Smerfowi).
Każdy Smerf pełni w wiosce inną funkcję, od tego zajęcia zaś pochodzą ich imiona.
Gargamel nigdy nie może odnaleźć wioski, mimo usilnych prób. Pomagają mu kot Klakier i uczeń Nicpoń.
Kolejna próba złapania Smerfów... Czy tym razem mu się uda? |
Smerfy ciągle zapracowane;) Dobrze, że czuwa nad nimi Papa Smerf |
Do młodszego pokolenia należy Smerfuś oraz Smerfiki (Sasetka, Nat i inni). Drugą, i ostatnią, kobietą w Wiosce jest Smerfetka, stworzona początkowo przez Gargamela w celach szpiegowskich, obecnie całkowicie po stronie Smerfów (oczywiście dzięki Papie Smerfowi).
Każdy Smerf pełni w wiosce inną funkcję, od tego zajęcia zaś pochodzą ich imiona.
Gargamel nigdy nie może odnaleźć wioski, mimo usilnych prób. Pomagają mu kot Klakier i uczeń Nicpoń.
Pierre Culliford-twórca naszych ulubieńców
Znany jako Peyo urodził się 25 czerwca 1928 , a zmarł 24 grudnia 1992 – belgijski ilustrator i autor komiksów.
Swoje pierwsze komiksy stworzył dla belgijskiej gazety La Dernière Heure, jednak wkrótce potem nawiązał stałą współpracę z belgijskim ilustrowanym tygodnikiem dla dzieci Le Journal de Spirou. Na jego łamach opublikował serie Poussy, Pierrot i Benoît Brisefer, jednak jego ulubionym dziełem stał się komiks Johan et Pirlouit (Johan i Sójka), który stworzył w 1947. Na potrzeby jednego z odcinków Johan et Pirlouit zatytułowanego La flûte à six trous i opublikowanego 23 października 1958 Peyo stworzył postaci smerfów, które spotkały się z tak życzliwym przyjęciem ze strony czytelników, iż Peyo zdecydował się poświęcić im odrębną serię komiksów.
W swoim żywiole-wśród komiksów ;) |
Swoje pierwsze komiksy stworzył dla belgijskiej gazety La Dernière Heure, jednak wkrótce potem nawiązał stałą współpracę z belgijskim ilustrowanym tygodnikiem dla dzieci Le Journal de Spirou. Na jego łamach opublikował serie Poussy, Pierrot i Benoît Brisefer, jednak jego ulubionym dziełem stał się komiks Johan et Pirlouit (Johan i Sójka), który stworzył w 1947. Na potrzeby jednego z odcinków Johan et Pirlouit zatytułowanego La flûte à six trous i opublikowanego 23 października 1958 Peyo stworzył postaci smerfów, które spotkały się z tak życzliwym przyjęciem ze strony czytelników, iż Peyo zdecydował się poświęcić im odrębną serię komiksów.
Subskrybuj:
Posty (Atom)